Origami jest skuteczną metodą wspomagającą rozwój dziecka. Zajęcia z wykorzystaniem origami rozwijają myślenie twórcze, wyobraźnię przestrzenną, sytuacyjną, ułatwiają zapamiętywanie, uczą prostoty, estetyki, dokładności i dyscypliny.
„Origami to czarodziejski świat, w którym każdy odkryje dla siebie radość tworzenia”.
(Zulal Ayture-Sheele)
Dzięki wykorzystaniu tej sztuki wiele dzieci pozbywa się obaw związanych z podejmowaniem działań artystycznych, gdyż samo składanie papieru nie wymaga specjalnych uzdolnień, a uzyskany efekt pracy wyzwala chęć do nowej twórczości. Dziecko mobilizuje całą swoją energię w plastycznym akcie twórczym. Składanie kolorowych, papierowych kółek i kwadratów jest dla nich kojące i wyciszające, rozwija wyobraźnię i kreatywność, niweluje różnicę między dobrymi i słabymi uczniami, integruje grupę, bowiem ostateczne dzieło jest efektem pracy wszystkich bez wyjątku.
Świadoma zalet tej techniki wykorzystywałam ją w pracy z dziećmi. Uczniowie chętnie składali różne modele. Naukę składania rozpoczynaliśmy od kompozycji z kół na płaszczyźnie. W następnym etapie powstawały prace z trójkątów i kwadratów. Wykonując kompozycje dzieci początkowo tworzyły je odtwórczo na podstawie moich prac. Z czasem jednak stawały się autorami własnych kompozycji o oryginalnych rozwiązaniach plastycznych.
W kolejnym etapie przechodziliśmy do origami przestrzennego, wykorzystując je głównie jako ćwiczenia ilustracyjne. Szczególną satysfakcję sprawiło nam składanie form modułowych. Było to całoroczne przedsięwzięcie realizowane jako element klasowego planu wychowawczego w klasie III d. Zgodnie z jego założeniami każdy uczeń zbierał punkty- w postaci prostokątnych karteczek, z których raz w tygodniu składaliśmy moduły. Ilość koniecznych do wykonania elementów była zależna od wybranej do złożenia figury. Klasa podzieliła się na twórców łabędzi, pingwinów lub sów.
Na dobry początek wspólnie wykonaliśmy dużą klasową sowę, która do dnia dzisiejszego zajmuje honorowe miejsce w sali. Samo składanie nie polegało tylko na mechanicznym zaginaniu papieru. Towarzyszyła mu działalność matematyczna przy przeliczaniu wykonanych elementów, ilości wykorzystanych kolorowych kartek a także przypomnienie wiadomości z zakresu geometrii. Było to również doskonałe ćwiczenie integrujące grupę. Dzieci sprawniejsze manualnie wspomagały kolegów mających trudności w pracy, wspólnie ustalano dobór kolorów i sposób ich komponowania. Wykonanie składanek okazało się lekcją cierpliwości, dokładności i dyscypliny. Poszczególne figurki składały się, bowiem z 300 – 430 modułów. Najaktywniejsi szybko kończyli swe prace i rozpoczynali następne. Klasowy kącik „Origamika” stopniowo się zapełniał kolejnymi modelami powstającymi w szkole lub w domach. Dzieci z dumą prezentowały swe prace. Stawały się animatorami origami wśród swoich rówieśników i dorosłych.
Na zakończenie roku szkolnego zorganizowaliśmy wystawę naszych prac. Korytarz trzeciego piętra stał się miejscem spotkania zwierząt z różnych stron świata: dumne pingwinki stały na lodowcu w Krainie Wiecznych Lodów, łabędzia rodzina unosiła się na falach jeziora a sowy, koty i pawie witały zwiedzających w bajkowym ogrodzie.
Wystawa dostarczyła młodym twórcom wielu radosnych przeżyć, satysfakcji ze zrealizowanych planów a także zachęciła ich do dalszego eksperymentowania oraz szukania nowych form i rozwiązań.
opracowanie: Teresa Moskal
nauczyciel nauczania zintegrowanego